top of page
Filosofie
De Sint Michielsgilde is een bescheiden onderdeel in de eeuwenoude keten van de Europese martiale traditie.
Als gilde hechten wij veel waarde aan de omvattendheid van de martiale traditie. Het fysieke aspect wordt uitgedaagd, alsmede wordt er gesmeed aan mentale en sociale weerbaarheid.
Hoe volgen wij "De Nobele Kunst" van het zwaard en wat houdt dit in? Lees hieronder wat het gilde-aspect betekent!​
​
“Het is een dapper man, die zijn eigen zwakheden bevecht”
[Meester Hanko Döbringer]
Deugden
Een leven met Waarde(n)
Wat is ridderlijkheid? Deze vraag heeft eeuwen centraal gestaan en komt overeen met de vraag "Wat is goed?" Als mens zijn wij continue zoekende naar hoe wij recht kunnen doen aan ons leven.
Voor ons als school betekent ridderlijkheid in de eerste plaats dienstbaarheid. Een omschrijving die de 13de eeuwse ridder Ramon Llull ondersteunt. Wat tevens aansluit bij de etymologische betekenis van het woord ‘Knight’ als knecht. Als ten dienste van de samenleving.
Wij vormen de martiale code naar een wijze die gepast is voor vandaag de dag. Het oude pad dient in zijn essentie geactualiseerd te worden. Op basis hiervan ontstaan negen deugden die wij centraal stellen:
1. Maat
2. Wijsheid
3. Rechtvaardigheid
4. Moed
5. Trouw
6. Nederigheid
7. Eer
8. Compassie
9. Waarheid
Deugden zijn er om onze geest te richten, weg van alles wat ons tot verstrooiing brengt. Ze kunnen onmogelijk bestaan zonder vertrouwen, doelgerichtheid en dagelijkse toepassing. De deugden zijn een oefening. Ze oefenen ons om te handelen vanuit het Hart.
De etiquette die we navolgen zijn een verzameling van afspraken en regels die een uiting geven aan deze ridderlijke mentaliteit. Ze tonen de deugden en zijn een oefening hierin.
1/1
1/1
De Nobele Kunst
Ars Gymnastica - Voor lichaam en ziel
Als gilde focussen we ons grotendeels op de 15e en 16de eeuwse Duitse schermtraditie, waarbij de meesters die zich baseren op de leer van Meester Johannes Liechtenauer, de richtlijn vormen in onze lessen. Deze meesters spreken over de ridderlijke schermkunst, als Ars Gymnastica; een nobele wetenschap, waarbij het de beoefenaars niet enkel hun fysieke capaciteiten ten goede komt maar tevens hen een hernieuwd besef geeft van waarden zoals eer, volharding en toewijding.
De krijgskunst die we aanleren, de wapens die we hanteren, zijn van een vroegere tijd. Het spreekt in ons iets diepers aan, waarbij wij kunnen enkel fantaseren over hun belang. Deze ridderlijke kunst is er een van discipline. Waar een scherp zwaard het verschil tussen leven of dood kan beslissen vereist de kunst discipline en het kennen van je eigen kunde en karakter.
Wie voortdurend de eigen grenzen aftast, leeft naar het zwaard en volhard in het gekozen pad is bij ons meer dan welkom. In onze kunst streven wij naar perfectie en vervolmaking. Een weg die gepaard gaat met worstelingen met de eigen zwakheden.
Zelfvertrouwen, toewijding en vastberadenheid zijn kwaliteiten die gaandeweg zich ontwikkelen.
"but we cannot all be friars, and God brings His children to Heaven by many paths: Chivalry is religion."
[Miguel de Cervantes]
Het gildeleven
Broederschap: voor elkaar, met elkaar
Lid zijn van de Sint-Michielsgilde gaat voorbij de deuren van de trainingszaal. Het gaat om het samen creëren van een hechte gemeenschap waarin ruimte is voor ieder persoon.
Net zoals bij de Oude Gilde staat het woord 'broederschap' centraal. Een woord dat terughangt op de sociale verbindingen die zo van belang zijn tussen mensen. Een broederschap waar men ook buiten de schermzaal elkaar kan vinden en iets voor elkaar betekent. Deze sociale dimensie ligt aan de grondslag van wat een gilde is en het menselijk bestaan.
Het motto "Staal scherpt staal" geldt dan ook voor de drie dimensies; fysiek, mentaal en sociaal.
Toen Antwerpen in 1585 viel door het Spaanse Bewind, ten tijde van de Tachtigjarige Oorlog, wilde het Spaanse Bewind alle namen en aantallen van protestanten in de [overwegend] gewapende gilden weten. Zo ook de leden van de Sint-Michielsgilde. Echter bleek hier het gevoel van broederschap belangrijker dan die van religie. De Sint-Michielsgilde gaf wel de aantallen door, maar weigerde het stadsbestuur de namen van hun leden te geven. Dankzij documenten die de tijd hebben overleefd weten we dat de Sint-Michielsgilde toentertijd uit zo een driehonderd manschappen bestond.
1/1
bottom of page